Çıksam Yücesine

Çıksam yücesine varıp otursam
Derdimi sizlere dökerim dağlar
Halimi arz edip dile getirsem
Ben kendi kendimi yıkarım dağlar

Kurudu ektiğim bağ ile bostan
Soldu gönlümde ki gül ve gülüstan
Bir vefa bulmadım vefasız dosttan
Böylesi hayattan bıkarım dağlar

Polat Çamlıbel’im bitsin bu matem
Yaşanan her gündür ömürden giden
Sevdiğim dostlardan gelse de sitem
Yine de yitirmem vakarım dağlar