Yazar: admin

Yine efkâr bastı gönül
Dert çileyle geçtı ömür
Hasretimi kim söndürür
Türkülerle coştum yine

Yarın yokum bugün varım
Arşa çıkar Ahu Zarım
Ne idi Hayattan kârım
Ben kendime şaştım yine

Kıymet verdim kıymetsize
Hal anlattım hal bilmeze
Irmak idim döndüm denize
Bendim yıktım taştım yine

Selam salsam selamı mı alman mı?
Dostan gelen selama, merhaba yokmu?
Vakit mi değişti, yoksa zaman mı?
Gönül kazanmaya bir çaba yok mu?

Bazen suskun kalırsın dargın mısın sen?
Yoksa ki bu cana kırgın mısın sen?
Dertlerin  çoğaldı yorgun musun sen?
Gönül yarasına bir çare yok mu?

Gündüz güneşimsin gece yıldızım
Polat Çamlıbel’im dinmez mi sızın
Kırıp da kalbimi gel üzme gözüm
Sevilenden sevene hiç vefa yok mu?

Buğulu bakışların geldi aklıma
Yine hayaline daldım bu gece
Seni sevdiğimin varsan farkına
Hüzünlendim mahzun oldum bu gece

Yıllar geldi geçti kavuşamadım
Sensizlik zor imiş alışamadım
Sırrım içte tuttum konuşamadım
Derdimle baş başa kaldım bu gece

Şarkılar hüzamlı ruhum hicranlı
Ahu vah ederim başım dumanlı
Zaman mı değişir yoksa insan mı
İmkânsızmış sensizlik bildim bu gece

Her nereye gitsem hep benimlesin
Gittiğim her yere seni yazarım
Hülyamda düşümde hayalimdesin
Geçtiğim yollara seni yazarım

Düşüncemdesin sevdan hep başta
Ne yana baksam inan her bakışta
İlkbahar yaz da, sonbahar kışta
Geçen mevsimlere seni yazarım

Polat Çamlıbel’im bendesin daim
Kalbim de müstesna yerdesin daim
Dilimde türküsün şiirimde manim
Gönül sayfama seni yazarım

Ömrümü yoluna harcadım senin
Yine kıymetimi bilmedin canan
Bu divane adam senin eserin
Bir gün arayıpta sormadın canan
*
Saçlarım ağardı bak aklar düştü
Yürek alev oldu hârrınla pişti
Yapraklar sarardı mevsim değişti
Halimi görmeye gelmedin canan
*
Polat Çamlıbel’im dökerim derdim
Riyasızca sevdim meylimi verdim
Depremlere uğradı bu gönül yurdum
Gelipte yaramı sarmadın canan