Lapsekiye konuk oldum

Lapseki’ye konuk oldum yarenler
Denizi harika insanı güzel
Mutlu olur burayı gelip görenler
Dost canlısı samimi lisanı güzel
🌾
Köprünün yanında yaptık bir düğün
Yüce atam demiş türk çalış öğün
Hüznü suya attık mutluyuz bugün
Şarkılar söylenir aksanı güzel
🌾
Şöyle bir dostları gezdik dolaştık
Hasbihal eyledik coştuk kaynaştık
Sanayide Hoca üstat ile tanıştık
Müzisyen Klarnetçi Aykanı güzel

Sen

Gel beri gel beri gönlüm sultanı
Ne kusur eyledim niye küstün sen
Bölüşek seninle tasayı gamı
Selamı sabahı niye kestin sen
*
Dağlar başı duman olur kar olur
Senden ayrı geçen ömür zor olur
Söylesem derdimi yâda ar olur
Can yoldaşım arkadaşım dostum sen
*
Polat Çamlıbel’im Dökerim yaşı
Böyledir bu dünya bitmez telaşı
Birkez gelseyidin kırk yılın başı
Sevince boğardın beni yaslım sen

Sevdiğim

Hangi diyardansın hangi ildensin
Soramadım kaçtır yaşın sevdiğim
Yaralı gönlüme ol tabip sensin
Gel bizim diyara taşın sevdiğim

Yaralı bir ceylan gibi sekersin
Gam deryasında hüzün dökersin
Olura olmaza canın sıkarsın
Bundan mı hüzünlü bakışın sevdiğim

Polat Çamlıbel’i düşürme kora
Bürünmüş gitmişsin yeşile mora
Düşürmesin mevlam yolunu zora
Gerçek olsun hayalin düşün sevdiğim

Kız Ne Ketum Çıktın Sen

Evlimisin ergen mi?
Eşin yokta bir senmi
Ölün mü söylesen mi
Kız ne ketum çıktın sen

Ne yapar ne edersin
Kime garez güdersin
Sorarım söylemezsin
Kız ne ketum çıktın sen

Ararım konuşmazsın
Küsersen barışmazsın
Gel diyom yanaşmazsın
Kız ne ketum çıktın sen

Gönül evime girsen
Orda kalup eğlensen
Tebessüm edip gülsen
Kız ne ketum çıktın sen

Polat Çamlıbel’i üzme
Bakıp gözlerin süzme
Sendeki bu sır giz ne
Kız ne ketum çıktın sen

Çocukluğum

Yaşayamadığım çocukluğumun
hep eksikliğini duydum yıllarca,
öksüz büyüdüğümdendir belki de.
insanlardan görmediğim ilgiyi vefayı can dostlarım da buldum.Ondan dır bel ki, nerde sahipsiz bir
canlı görsem ta içim sızlar…
Ömür Mevsimi sonbahara yaklaştı,
büyüyemedim gitti.
ilahi çocukluğum hep başıma dert oldun,
Ne diyordu Prof.Dr. Doğan Cüceloğlu içimizde ki, çocuk kitabında;

“İçimizde ki, Çocuk” yaşamımıza yön veren güçlü bir varlıktır.

Hep bundan dır mahcubiyet duyuşum…