Bir Yıl Daha Geçti Gitti Ömrümden

Birer birer dökülüyor ömür yaprağı
Bir yıl daha geçti gitti ömrümden
Kar borana tutuldu gönlüm otağı
Bir yıl daha geçti gitti ömrümden

Dostu kazanmaya oldu tüm çabam
Bacım kardeşlerim oldular yaban
Yaşar iken öldü yaşamaz babam
Bir yıl daha geçti gitti ömrümden

Geçti ömrüm baharı döndü bak güze
Yokuşa tırmanan  yol çıkarda düze
Gönül defterine sitem yaza yaza
Bir yıl daha geçti gitti ömrümden

Polat Çamlıbel’im olma gel naçar
Gam kervanı bilmem nereye göçer
Onca yıllar geldi geçti gelende geçer
Bir yıl daha geçti gitti ömrümden

31 Aralık 2022

Anlatamadım

Anlattım halimi bilesin diye
Sensiz ne haldeyim göresin diye
Derdime sen derman olasın diye
Kendimi ben sana anlatamadım

Hasretin bağrımda yanar kor gibi
Senin beni anlaman sanki zor gibi
Uzaklaştın benden daim el gibi
Kendimi ben sana anlatamadım

Mecnun misali oldum bir çare
Kerem misali yandım bir çare
Esti hazan yeli soldum bir çare
Kendimi ben sana anlatamadım

Polat Çamlıbel’im düştüm temaşa
Bin bir laf etsem de anlamsız boşa
Ben beni anlattım dağ ile taşa
Kendimi ben sana anlatamadım

İyi ki varsın

Sesini duyunca güneşim doğar
İyi ki dostumsun iyi ki varsın
Mevsimler seninle daim ilkbahar
İyi ki dostumsun iyi ki varsın

Değerin kaybolmaz geçse de yıllar
Dostun kıymetini dost olan anlar
Duysun haykırıyorum bilsin insanlar
İyi ki dostumsun iyi ki varsın

Âmade hizmetine gönül sarayım
Sen üzme canını gadan alayım
Olanca derdine ortak olayım
İyi ki dostumsun iyi ki varsın

Şükürler olsun ki ulu mevlava
Aldırmam sen varken tasaya gama
Zerafetin huzur verir ruhuma
İyi ki dostumsun iyi ki varsın

Muzo Abime

Muzaffer Taştekin abimin Almanya Kölin’de yazıp söylediği duygusal esere cevaben hissiyatımdır.

Ölüm uzak gitsin size gelmesin
Sevdiceğin dostları üze gelmesin
Yüzün gülsün hiç ayaza gelmesin
Mızrabına kurban teline kurban
Türküler söyleyen diline kurban

Çıkalım seninle bizim yaylaya
Arz edek halimiz yüce mevlaya
İnsan bir kerelik gelir Dünyaya
Anlattığın mahzun haline kurban
Gezip dolaştığın yoluna kurban

Muzo abiyim kederlenme gurbette
Hasretliğin biter elbet sabrette
Dostluğumuz senle sürer ilelebette
Gözünden süzülen seline kurban
Senin merhametli yüreğine kurban

Hüzünlenme mahsun olma kölin’de
Buğulanmış gözlerin Alman Elinde
Özlem hasret vardır sazın telinde
Dizeleri yazan kalemine kurban
Doğup büyüdüğün iline kurban

Polat Çamlıbel’im bu dünya handır
Ona konup göçen fani insandır
Ölümden bahsedecek değil zamandır
Elbet gelip geçer dolanır devran
Uzak etsin ölümü o yüce Mevlam

Gönül Defteri

Kimi sevdim ise hep naza çekti
Gönül defterimi kapattım gayri
Ben olsun dedikçe olmaza çekti
Gönül defterimi kapattım gayri

Aşka veda dedim sevdaya nokta
Hayali sukutla kaldım çok şokta
Kimseninde umurunda olmadım çokta
Gönül defterimi kapattım gayri

Nicesinin peşinden koştum yordular
Hatırım sormazlar gönlüm kırdılar
Oysa hayatımda onlar vardılar
Gönül defterimi kapattım gayri

Polat Çamlıbelim desen sözünü
Söndür gayri içinde ki közünü
Mısralara döker oldum mazimi
Gönül defterini kapattım gayri