Yaşayamadığım çocukluğumun
hep eksikliğini duydum yıllarca,
öksüz büyüdüğümdendir belki de.
insanlardan görmediğim ilgiyi vefayı can dostlarım da buldum.Ondan dır bel ki, nerde sahipsiz bir
canlı görsem ta içim sızlar…
Ömür Mevsimi sonbahara yaklaştı,
büyüyemedim gitti.
ilahi çocukluğum hep başıma dert oldun,
Ne diyordu Prof.Dr. Doğan Cüceloğlu içimizde ki, çocuk kitabında;
“İçimizde ki, Çocuk” yaşamımıza yön veren güçlü bir varlıktır.
Hep bundan dır mahcubiyet duyuşum…